Boeiend

Ik ben nog altijd in Plettenberg bay, werk nog altijd in Die Sterreweg en woon nog steeds in het orca vrijwilligershuis... tot daar de constanten in mijn verblijf!
Wonen in het orca huis heeft zijn voor-en nadelen, vrijwilligers komen en gaan en soms zitten daar eigenaardige gevallen tussen! Een Duitse vrouw van 50 wist iedereen het bloed onder de nagels uit te krijgen vanaf het moment dat ze was aangekomen. Gelukkig bleef die maar 2 weken, en tegen het einde van haar verblijf balanceerde ze op het randje van uit het huis te worden gesmeten... Ze was in ieder geval een bron van inspiratie voor mijn 'dagboek' en kga er ook is wa tekeningeskes rond maken denk.
De Zuid-Afrikanen die in het huis wonen hebben me al heel wat inzicht gegeven in de geschiedenis van Z-A en het nieuwe Z-A, dus da is wel super interessant.
Van Kirstins verhaal over wanneer hun boerderij werd overvallen ben ik wel even verschoten. In de regio waar ze vandaan komt zijn farmattacks geen zeldzaamheid, het is eerder een kwestie van wanneer worden we overvallen dan zouden we het slachtoffer van een overval worden. Het was dus op een gegeven moment aan kirstins boerderij, 4 gewapende mannen zijn hun huis binnen gevallen. Haar broer werd onder schot gehouden, moeder werd achterna gezeten en kirstin vluchtte haar kamer in. Haar vader wist net op tijd een revolver van onder de matras van zijn bed te halen om meteen de trekker over te halen op één van de overvallers die achter hem klaar stond om te schieten. Wonder bij wonder vluchtte die man nog weg ( met een schotwonde door zijn gezicht en deel van zijn hersenen). Haar vader schoot nog raak op één van de andere overvallers. Alle overvallers vluchtten daarop weg en de 2 die geraakt waren werden later x-aantal kilometers dood terug gevonden aan de kant van de weg. Als kirstins vader die revolver niet optijd had kunnen nemen was heel het gezin hoogstwaarschijnlijk mishandeld en vermoord....
Toch een heel andere manier van leven dan wat wij zijn gewend... allemaal dingen waar wij ons geen zorgen om hoeven te maken. Zelfs wanneer kirstin gaat joggen op hun boerderij draagt ze een pistool op zich.

In de weekends is hier altijd wel iets te doen. Een zaterdag ben ik met Chris de rivier op gekajakt tot aan de bergen, een super mooie trip! De terugweg was er wel te veel aan door de stroming die tegenwerkte. Heb erna nog een week een beetje belachelijk bijgelopen omdat ik een streep op mijn gezicht had gemist met de zonnemelk en dus erg plaatselijk stevig verbrand was.
Ondertussen ben ik 2 keer mee op een boattrip geweest waar we 2 soorten dolfijnen op hebben gezien en zeehonden. Zeehonden zijn cool! Maar die grote blubberige slakken zijn toch nog steeds mijn favorieten! Volgende keer gaan ze mij toch moeten betalen denk ik om mij terug mee te krijgen op een boottocht, de beesten compenseren niet met de zeeziekheid! De eerste keer viel het al bij al mee maar dan heb ik de hele namiddag geslapen door de anti-zeeziekpillen die mij gewoon volledig lamleggen. Vandaag was de 2e  trip en tegen wanneer we de dolfijnenkolonie tegenkwamen was ik zo mottig dat ik ni eens naar die beesten kon kijken, die pillen doen hun werk toch ni deftig denk.
Vorig weekend zijn we naar het elephant sanctuary, monkeyland en birds of eden geweest. Alle drie vangen ze beesten op die gered zijn uit slechte omstandigheden en die daar dus vrij kunnen rondlopen/klimmen/vliegen. Als bezoeker loopt ge dus tussen de beesten dus das wel plezant, vooral monkeyland was cool!
Dit weekend zijn we naar Luigi (onze huiscoordinator) zijn boerderij in Mosselbay geweest, waar we door zijn sympathieke familie hartelijk werden ontvangen. We zijn daar dan in de baai gaan bodyboarden en de mannen hebben een poging gedaan tot surfen. Mijn angst voor golven heb ik daar eindelijk overwonnen, algoe dat ik geen haai ben tegengekomen anders had da wel anders geweest...
Gisteren zijn we hier in Plettenberg aan Robbergbeach terug gaan bodyboaden en surfen, naart schijnt was er een groep dolfijnen op 10 meter van mij aant zwemmen, natuurlijk heb ik da zelf ni gezien... Jaja het leven is hier zwaar! ;)
Het is nog altijd een gewoonte om te gaan snorkelen na het werk, het rif hier op 50mt van mijn huis is vaak de moeite om boven te gaan dobberen. Vorige week hebben we een kop van een haai gevonden die door vissers was afgehakt, beetje vreemd.
In het huis hebben ze ondertussen ook ne visbak geinstalleerd met vissen die de orcavrijwilligers hebben gevangen. Ik zijn er wel content van want er zit een blubberige slak in én er kruipen zeesterren in rond! Voor een aantal dagen was het zeker een coole visbak toen we een hoop babyzeepaardjes hadden, maar die zijn na een paar dagen het hoekske om gegaan... Er is nog wel een pipefish, maar das maar een raar beest. Nu hebbe ze juist een 2e visbakske geinstalleerd om babyzeepaardjes deftig in te huisvesten dus dees week zal poging 2 gebeuren tot het kweken van zeepaardjes.

Op het werk is alles ook nog dik in orde! De laatste weken heb ik mij vooral bezig gehouden met het maken van een website voor sterreweg. Ondertussen kan die worden bewonderd op www.sterreweg.com ! Voor de rest ben ik bezig met het lay-outen van vanalles en heb ik een workshop bijgewoond over netwerkopbouw tussen organisaties in de gezondheidszorg. Mijn collega's zijn nog altijd allemaal toffe madammen dus das ook ne meevaller.
Alleen een aantal mensen van buiten sterreweg hebben mij al vree nerveus weten te maken en hebben de "truyens" in mij naar boven gehaald :D. Den "truyens" is ondertussen al gekalmeerd en ben terug sympathieke karlien.
Naar het werk gaan en terug thuis raken is nog altijd lastig. Vooral wanneer het dan eens regent moet ge 20min staan wachten op een taxi en zo komt ge goe doorweekt aan op het werk... Meestal wandel ik savonds terug naar huis vanaf het centrum van Plett, omdat er amper taxi's zijn naar waar ik moet zijn. Deze week ga ik op zoek naar een goede fiets om de heuvel naar het werk te trotseren, ik begin het taxigedoe wa beu te worden. Kga kei afgetrained terug naar belgie komen moest da plan om naar sterreweg te fietsen doorgaan :p.
Kga het wel missen om in een taxi te zitten die ineens zonder benzine valt, een van de weinige gebeurtenissen die mij in Afrika doen voelen.

Ik ga het hierbij laten, voor de gesensureerde berichten moet ge mij persoonlijk maar contacteren ;)
Fanpost kan trouwens gezonden worden naar de PO box van mijn werk:

Die Sterreweg
Karlien Truyens
Keurboom Road 2195
New Horizons 6606
PO Box 2086
Plettenberg Bay 6600, South Africa


Karlien